MANNEN EN VROUWEN

De ‘instinct vs. intellect’ verklaring van de menselijke conditie doorgrondt en verzoent elke onopgeloste manifestatie van de polariteiten van de menselijke situatie – ‘goed’ vs. ‘kwaad’, idealisme of ‘God’ vs. het niet-ideale bestaan van mensen, religie vs. wetenschap, holisme vs. mechanisme, altruïsme vs. egoïsme, communisme vs. kapitalisme, geweten vs. bewustzijn, en natuurlijk, mannen vs. vrouwen. Zoals getoond in Vrijheid Essay 26 (hieronder weergegeven), kunnen mannen en vrouwen elkaar eindelijk begrijpen en zij-aan-zij staan als ware partners in een menselijke-conditie-vrije wereld. (Het essay maakt deel uit van de Vrijheid Essay series op de website van de WTM. Nederlandse vertalingen van sommige essays zijn te vinden op de homepage.)

Mannen en vrouwen zijn eindelijk verzoend door het begrijpen van de menselijke conditie

 

Geschreven door Jeremy Griffith, 2017

 

Met het vinden van begrijpen van de menselijke conditie wordt het leven van mannen en vrouwen uiteindelijk verzoend, en komt er gelukkig een einde aan de historisch zogeheten ‘oorlog van de seksen’.

De biologische verklaring van de menselijke conditie die wij nu hebben (zie Video/F. Essay 3) maakt het mogelijk om het vaak strijdlustige en agressieve gedrag van mannen te begrijpen en te eindigen. Deze verandering zet de echte bevrijding van de onderdrukkende wereld van mannen in gang waar feministes, in feite alle vrouwen, naar gehunkerd hebben.

 

Deze uitleg brengt de ware bevrijding van vrouwen en de verzoening van de seksentot stand, en dat is werkelijk buitengewoon.

(Wetenschapper Dr. Anna Fitzgerald - see Video/F. Essay 9)

 

Zoals de ’Relatie tussen mannen en vrouwen na de opkomst van de menselijke conditie’ volledig is uitgelegd in hoofdstuk 8:11B van VRIJHEID, kan nu worden beseft dat de onwetendheid van ons instinctieve zelf of ziel of de behoefte om naar kennis te zoeken van ons bewust denkende zelf of ego een bedreiging vormde voor de mensheid en, aangezien  de historische rol van mannen die van groepsbeschermer is geweest (tegen plunderende luipaarden en zulks), hadden mannen geen andere keuze dan de verantwoordelijkheid op zich te nemen om deze strijd uit te vechten om ons bewust denkende zelf of ego te verdedigen. Dit betekent dat toen deze verstorende strijd tegen onze instincten begon na de opkomst van bewustzijn zo’n 2 miljoen jaar geleden, de koesterende matriarchale of rond-vrouwtjes-gecentreerde prioriteit die onze altruïstische morele instincten en een coöperatieve mens(elijk)heid creëerde (zie F. Essay 21), in belangrijkheid vervangen werd door een patriarchale wereld. Mannen moesten noodzakelijkerwijs en onvermijdelijk de onwetendheid van ons instinctieve zelf of ziel verslaan–dit was de nieuwe prioritiet voor de mensheid–want als die strijd niet werd gewonnen zou de mensheid zichzelf vernietigen door eeuwigdurende onwetendheid en daaruit resulterende terminale verstoordheid, in het bijzonder steeds toenemende en uiteindelijk ondraaglijke niveaus van vervreemding.

Dus terwijl zowel mannen als vrouwen geleden hebben onder de gecorrumpeerde staat van de menselijke conditie, hebben mannen in het bijzonder een schuldenlast gedragen over het exceptioneel boze, egocentrische en vervreemde leven waarmee ze belaagd waren ten gevolge van zo vastberaden en heroïsch strijden tegen ons onwetende instinctieve zelf of ziel. 2 miljoen jaar hebben mannen de walgelijke en verstorende taak gehad van het tarten van onze totaal gevoelige en liefdevolle, doch onrechtvaardig veroordelende ziel, al die tijd niet in staat om uit te leggen waarom zij zo verstoord en in-strijd-verwikkeld waren. Maar nu, de bevrijdende verklaring van onze verstoorde menselijke conditie gevonden hebbend, hebben mannen hun taak van het verdedigen van ons ego of bewuste deel van onszelf over de onwetendheid van het instinctieve deel van onszelf ten slotte voltooid, en zullen ten slotte vrede vinden.

Het is een ellendige positie voor mannen geweest om zichzelf niet te kunnen verklaren, uit te leggen waarom zij zo egocentrisch, competitief en agressief zijn geweest, zoals het volgende citaat van de literair redacteur Asa Baber duidelijk maakt: ‘Een van de redenen waarom mannen de afgelopen twee decennia zo stil zijn geweest, terwijl de feministische beweging tot bloei kwam, is dat we niet over de vocabulaire of het concept beschikken om onszelf als man te verdedigen. We weten niet hoe we de deugden van mannelijkheid moeten definiëren, maar deugden zijn er’ (zie paragraaf 773 van VRIJHEID). Er zijn inderdaad deugden; terwijl vrouwen de mens(elijk)heid creëerden met hun koestering, zijn mannen de helden geweest van de grote strijd tegen onwetendheid–zij redden de mensheid.

Zodoende, ver van het zijn van de schurken, zoals ze zo vaak beschouwd zijn, blijken mannen niets minder dan de helden van het verhaal van het leven op Aarde te zijn. Dit is omdat de volledig bewuste geest van mensen zeker–gegeven zijn fenomenale vermogen om de wereld te begrijpen–de grootste uitvinding van de natuur is, dus om zo’n 2 miljoen jaar gedwongen te zijn om de kwelling te verdragen van onrechtvaardig veroordeeld worden als slecht of kwaadaardig voor het doen van precies dat (onze instincten trotseren om begrijpen te vinden) moet alle mensen, maar mannen in het bijzonder, de absolute helden van het verhaal van het leven op Aarde maken! Mannen hebben altijd gevoeld dat zij ‘nummer 1’ waren; de allerbesten, niet de allerslechtsten zoals zij gedacht werden te zijn, en het is ten slotte onthuld dat zij dat daadwerkelijk zijn! Verlossend en opluchtend begrijpen komt ten slotte naar het gruwelijk in-strijd-verwikkeld leven van mannen.

Met mannen ten slotte bij machte om metaforisch ‘het zwaard neer te leggen’, uit te rusten en te herstellen, zo zullen ook vrouwen ten slotte van het zorgen voor, steunen van en inspireren van mannen met hun ‘aantrekkelijke’, seksobject beeld van onschuld, terug kunnen keren naar zich weer focussen op de nu totaal belangrijke taak van het koesteren van hun jonge kinderen. En mannen, niet langer in beslag genomen door hun taak van het verdedigen van het ego of bewust denkende zelf, zullen ten slotte bij machte zijn om vrouwen te steunen in die nu totaal belangrijke taak. De komst van begrijpen van de menselijke conditie brengt de echte vrijmaking van de onderdrukkende wereld van mannen teweeg waar feministes – werkelijk alle vrouwen – naar hebben gehunkerd. En het beste van alles, het verzoent het leven van mannen en vrouwen ten slotte op het diepste niveau. (De inspirerende rol van vrouwen wordt uitgelegd in het volgende Freedom Essay 27.)

Dit is de tijd waar de grote Zuid Afrikaanse schrijfster Olive Schreiner van droomde toen zij schreef: ‘Als ik maar een van diegenen zou zijn die in de toekomst geboren worden; dan zal, misschien, om als vrouw geboren te worden niet gebrandmerkt geboren worden zijn...Het is nog meer omwille van de liefde dan voor wat anders dat wij [vrouwen] naar die nieuwe tijd zoeken...Wanneer die tijd dan komt…wanneer liefde niet meer wordt gekocht of verkocht, wanneer zij geen middel is om inkomen te hebben, wanneer het leven van elke vrouw gevuld is met eerlijke, onafhankelijke arbeid, dan zal liefde tot haar komen, een vreemde plotselinge zoetheid die een inbreuk doet op haar serieuze werk; niet gezocht, maar gevonden’ (zie paragraaf 798 & 899 van VRIJHEID).

Nogmaals, veel meer wordt uitgelegd in hoofdstuk 8:11B van VRIJHEID over de echte relatie die tussen mannen en vrouwen bestaan heeft gedurende de verstorende strijd om de menselijke conditie op te lossen.

En, zoals vermeld, F. Essay 27 legt de rol van vrouwen uit van het helpen van mannen, met inbegrip van het inspireren van hen met hun ‘aantrekkelijke’ seksobject beeld van onschuld. Sterker nog, dat essay verklaart de echte rol die seks heeft gespeeld gedurende de verstorende strijd van de mensheid om de menselijke conditie op te lossen.